Angst voor je verlangen
Tijdens een lange autorit gisteren hoorde ik in een podcast deze quote van Connie Palmen voorbij komen.
Ik onthield hem, want ik wil het vandaag met jou over verlangen hebben.
Hoe voelt verlangen?
Hoe klinkt verlangen?
Durf jij verlangen te voelen?

Verlangen, pijn en gemis
Als je iets heel graag wil, dan kan dat als spanning of pijn voelen.
Je voelt niet alleen het verlangen zelf, maar ook het onvervulde verlangen.
Wat als het niet vervuld wordt? Hoe kan dit ooit vervuld worden?
Of, als het over verlies of gemis gaat; verlangen naar iets wat je had en verloren hebt; dan kan je verlangen pijnlijk en rauw aanvoelen. Ik zie dat regelmatig bij mensen die een verlies- of rouwproces doormaken.
En in plaats van je verlangen toe te laten, ga je het dan juist onderdrukken.
Herken je hier iets in?

Nieuwsgierig zijn in plaats van onderdrukken
Verlangen is één van de gasten in jouw herberg. Het wil verwelkomd worden in haar complete aanwezigheid.
Durf jij de vraag naar je verlangen te stellen? Wat is jouw verlangen nu, op dit moment?
Durf je daarbij stil te staan?
Durf je nieuwsgierig te zijn naar hoe jouw verlangen voelt? Hoe groot is de omvang van jouw verlangen?
Zonder met de vervulling ervan bezig te zijn?

Zing je verlangen
Misschien wil je dit proberen?
Focus eens op iets waar je naar verlangt.
Vind het gevoel van verlangen in je lijf. Vind je het in je hart, in je buik of in je bekken?
Ga er met heel je aandacht heen, onderzoek het gevoel, laat het toe, adem het in en geef het dan klank. Zing je verlangen. Welke klanken blijken er dan te komen? Of komen er woorden in je op?
Laat je leiden door je stem. Laat je tranen stromen of lach tot je erbij neervalt. Misschien kom je in een grote leegte of juist in een vervulling. Puur door erbij te zijn.

Hoe is het voor je om op deze manier met verlangen bezig te zijn?
Ik hoor het graag!

‍

En wil je jouw verlangen zingen? Kijk dan eens bij ons aanbod.

‍