Stembevrijding: Zing je pijn en aanvaard je verlangen

Ons leven in de dualiteit
In ons aardse bestaan lijk je niet te kunnen ontkomen aan lijden. Je verlangt naar een gelukkig leven vol overvloed en liefde. En tegelijkertijd bevind jij  je  - en ook ik me - regelmatig in een ervaring van beperking en tekort.  Soms ook vang je misschien glimpen op van harmonie, innerlijke vrede of uitbarstingen van creativiteit. De liefde stroomt en alles lijkt in een flow te gaan. En dan opeens……er gebeurt iets dat je raakt; je wordt getriggerd in een oude pijn en hup, alles stagneert.  Je valt aan, je bevriest, je vlucht. Weg innerlijke vrede.

Klaar of niet klaar
Soms hoor ik klanten zuchten: wanneer ben ik nou eindelijk eens klaar. Maar die vraag is volgens mij nou net de valkuil. Want “klaar” willen zijn met het gedoe, met beperking, met pijn; ergens van af willen, brengt je paradoxaal genoeg verder weg van je bevrijding.

Je stem brengt je "beyond"
Stembevrijding biedt hier uitkomst. Want het helpt je te ontdekken wat er in je leeft en daar zingend uiting aan te geven. Het ondersteunt je nieuwsgierig te zijn naar je ervaring en die in klanken naar buiten te brengen. Alles waar je vanaf wilde blijkt opeens de moeite waard om te onderzoeken. En dat geeft ruimte. Meestal blijkt dan dat de opening naar vrijheid juist daar is waar je het meest bang voor bent.

Klaagzingen: aiaiai
Klaagzingen is daarom een geweldige remedie tegen onderdrukte pijn. Vandaag nog nodigde ik een vrouw uit luidkeels een smartlap te zingen waarin ze de jaloezie op de nieuwe vriendin van haar ex-echtgenoot de ruimte kon geven. De woorden stroomden als vanzelf uit haar keel, de snik in haar stem was levensecht en door de jaloezie en boosheid heen kwam ze uiteindelijk uit bij een diep weggestopt verdriet. En precies dat bracht haar ook weer bij rust, aanvaarding en zelfliefde. Humor en speelsheid. Bevrijding dus.

Luidkeels je pijn bezingen
Luid mogen klagen over je beperking, over je tekort is heerlijk, opent je stem en is enorm bevrijdend. En jezelf daar toestemming voor geven kan lastig zijn als je opgevoed bent met het idee dat zuchten, steunen en huilen niet mogen. En je aanstellen al helemaal niet.
Probeer het eens. Zing eens luidkeels auauau, aiaiai of oioioioi over iets groots of kleins waar je last van hebt. Als is het maar dat je niks te klagen hébt.

Aanvaarding van je gemis
Als je de pijn van je gemis aanvaardt en uit, kan een puur gevoel van verlangen wel eens wonderschoon blijken te zijn. Want met een zuiver verlangen is niets mis, als je de drang naar de vervulling ervan durft te ervaren en los te laten. De volgende zinnen in  het boek “De zeven wetten van de liefde” van Corine Koole, raakten mij in dat kader.

“Elk onvervuld verlangen is een gemis, maar…..zie het gewoon onder ogen, benoem het, laat je er niet door overvallen. Als je echt volwassen bent (volwassen als in: leven in de realiteit, en zelf de verantwoordelijkheid van je keuzen aanvaarden) dan kun je je gemis gewoon in de ogen kijken. Aanvaard dat er verlangens zijn die nooit vervuld zullen worden”

De schoonheid in je verlangen
Daarmee hoeft het verlangen zelf niet weg. Onderzoek eens hoe jouw onvervulde verlangens voelen. Durf er eens diep in te duiken en je verlangen te zingen. Met of zonder woorden. De mooiste muziek, de prachtigste liederen zijn hieruit voortgekomen.
Zoals het prachtige nummer “All I want” van Joni Mitchell waarvan mijn lief en ik afgelopen week in een kerkje op Texel  tot tranen toe mochten genieten (prachtig vertolkt door zangeres Lauri). Een lied dat barst van het verlangen. (luister onderaan deze mail)


Roept het bovenstaande een verlangen in je op?
Neem gerust eens contact met me op. We maken kennis en onderzoeken samen hoe ik je kan begeleiden op jouw pad naar vrijheid en verbinding.

Warme groet,

Jacky